فلج ناشی از اماس در موشها بهبود یافت
تاریخ انتشار: ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۳۴۰۷۸
یک درمان تجربی برای بیماری اماس عارضهی فلج شدن را در موشها درمان کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از ساینسآلرت، بستههای دارویی میکروسکوپی مملو از داروهایی که برای چسبیدن به سلولهای ایمنی مشکلساز طراحی شده بودند توانستند سلامت را به موشهای مبتلا به یک بیماری مشابه اماس در انسانها بازگردانند.
این بستههای میکروسکوپی که توسط محققان دانشگاه هاروارد در ایالات متحده ساخته شدهاند، میتوانند جایگزین درمانهای موجود باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مولتیپل اسکلروزیس یا به اختصار اماس(MS) یک بیماری خودایمنی ناتوانکننده است که باعث میشود بافت میلین عایق اطراف اعصاب از بین برود و ارتباط مغز و بدن مختل شود و در نتیجه حرکت و انجام کارها برای مبتلایان سختتر شود.
اگرچه اماس هیچ درمانی ندارد، اما داروهایی که سلولهای ایمنی فعال را مورد هدف قرار میدهند یا التهاب را کاهش میدهند، میتوانند بروز علائم را کاهش دهند. متاسفانه بسیاری از این درمانها با خطرات قابل توجهی از افسردگی و عفونت گرفته تا مشکلات تیروئیدی همراه هستند.
نویسندگان در مقاله منتشر شده خود خاطرنشان میکنند: به رغم نقش کلیدی سلولهای میلوئیدی در آسیبشناسی(Pathophysiology) اماس، درمانهای فعلی به طور خاص سلولهای میلوئیدی را هدف قرار نمیدهند یا مستقیما از آنها برای تعدیل بیماری استفاده نمیکنند.
محققان برای تبدیل کردن سلولهای سفید بالقوه عفونی به پزشکان کوچک، نوعی سلول میلوئیدی را از موشهای سالم گرفته و در خارج از بدنشان رشد دادند. آنها سپس اجسام میکروسکوپی دیسکی شکلی را که حامل ریزذرات دارو بودند به سطح سلولها متصل کردند و به طور موثر یک بسته کوچک از دارو را به آنها دادند.
هنگامی که سلولهای حامل بستههای دارویی در مدلهای موش مبتلا به اماس قرار داده شدند توانستند به طور قابلتوجهی پاسخهای ایمنی منجر به فلج را بهبود بخشند و تا حدی فلج را معکوس کنند و عملکردهای حرکتی را تقویت کنند.
سمیر میتراگوتری(Samir Mitragotri)، نویسنده ارشد این مطالعه و یک مهندس زیستی در دانشگاه هاروارد، توضیح میدهد: این سلولها بسیار انعطافپذیر هستند و میتوانند بین حالتهای مختلف جابهجا شوند و بنابراین کنترل آنها سخت است. رویکرد ما یک روش بسیار موثر برای نگه داشتن آنها در حالت ضد التهابی خود است.
سلولهای میلوئیدی در سیستم ایمنی ذاتی که باعث التهاب در سیستم عصبی مرکزی(CNS) میشوند، عامل اصلی بیماری اماس هستند. این ضایعات ملتهب سپس سلولهای میلوئید بیشتر و همچنین سلولهای تی و بی از سیستم ایمنی تطبیقی را درگیر میکنند و باعث آسیب به پوشش میلین اعصاب اطراف میشوند.
میتراگوتری و همکارانش پیش از این درمانی برای مبارزه با تومورها ایجاد کرده بودند که در آن نیز از روش بستهبندی دارویی استفاده میشد.
در این روش یک بسته دارویی به یک ماکروفاژ که خود یک سلول میلوئیدی است متصل میشد. با قرار دادن مولکولهای خاصی در بستهبندی، این تیم توانستند نحوه رفتار سلولها را کنترل کنند. بستهها روی سطح ماکروفاژها باقی ماندند و سلولهای دیگر به سرعت مواد آنها را جذب و غیرفعال کردند.
مونوسیتها مادر ماکروفاژها هستند. آنها در مغز استخوان رشد میکنند و میتوانند پیش از آن که به ماکروفاژها تمایز یابند که یکی از شایعترین انواع سلولهای التهابی در ضایعات اماس هستند، به بافت مغز راه پیدا کنند.
محققان این بار بستهبندیهای دارویی را به مونوسیتها متصل کردند. این بستهها پر از مولکولهای اینترلوکین-۴ و دگزامتازون بودند که با هم کار میکنند تا عملکردهای ضد التهابی و تنظیمی را تقویت کنند و عملکردهای پیشالتهابی را کاهش دهند.
آنها همچنین التهاب داخل ضایعات را کاهش دادند و پاسخ ایمنی موضعی و سیستمیک مرتبط با اماس را به سمت درمان بردند.
دانشمندان دریافتند که مدلهای موش با استفاده از سلولهای مونوسیتی که بستههای مخصوص حمل میکردند، بهبود یافتهاند. پس از درمان، آن موشها فقط کمی اشکال حرکتی در دم خود داشتند، در حالی که پاهای عقبی موشهایی که تحت درمان قرار نگرفتند، کاملا فلج شدند. موشهای تحت درمان نیز بیشتر از موشهای درمان نشده عمر کردند.
محققان میخواهند، تحقیقات بیشتری در مورد این روش انجام دهد تا ببیند آیا این روش روی شکل عودکننده رایجتر اماس تاثیر دارد یا خیر زیرا مدلهای موش تنها نوع پیشرونده اماس را شبیهسازی میکنند. اگر این روش روی فرم عودکننده عمل کند، میتواند با پیشگیری از التهاب در مراحل اولیه، کمک بزرگی برای بسیاری از افراد مبتلا به اماس باشد.
نویسندگان مینویسند: درمان بیماری را میتوان در ترکیب با سایر داروهایی که سیستم ایمنی تطبیقپذیر را هدف قرار میدهند، بهبود بخشید. بسته به اینکه ضایعات در کجای سیستم عصبی قرار دارند، علائم اماس به روشهای مختلفی ظاهر میشود. عارضههای خودمختار، بینایی، حرکتی و حسی شایعترین هستند البته فرد مبتلا ممکن است تقریبا به هر علامت عصبی دیگری دچار شود که همهی آنها بر کیفیت زندگی تاثیر میگذارد.
اگرچه مکانیسم اصلی این بیماری شناخته شده است اما محرکهای دقیق اماس نامشخص است. با تحقیقاتی که آن را به ترومای دوران کودکی و عفونت ویروسی مرتبط میکند، تصور میشود که این بیماری توسط عوامل محیطی مختلف ایجاد میشود.
از سال ۲۰۱۳، تعداد افراد مبتلا به اماس ۳۰ درصد افزایش یافته است و حدود ۲.۸ میلیون نفر در سراسر جهان از این بیماری رنج میبرند، بنابراین یافتن راههایی برای کاهش این بیماری یک حوزه تحقیقاتی مهم است.
این مطالعه در مجله PNAS منتشر شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: ام اس فلج معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري ربوکاپ آزاد ايستگاه فضايي بين المللي هوش مصنوعی دانشگاه تهران پیاده روی فضایی جهاد دانشگاهی علوم پزشکی شهید بهشتی سلطان النیادی معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري ربوکاپ آزاد ايستگاه فضايي بين المللي هوش مصنوعی سلول ها بسته ها موش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۳۴۰۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلیل آبریزش دائمی بینی چیست؟
به گزارش تابناک به نقل از وریول هلت، اگر مدتزمان آلرژی از موعد انتظارتان بیشتر شد یا اینکه داروهای بدون نسخه ضدآلرژی کارساز نبود، احتمالا پای بیماری زمینهای در میان است.
هرچند دوره بیماریهای زمستان و آلرژی فصل بهار روبه پایان است، احتمال دارد آبریزش بینی به قوت خودش باقی باشد. اگر داروهای آلرژی هم علاج این آبریزش مدوام نبودند، وقتش رسیده که بدانید احتمالا به عارضهای متفاوت دچارید.
دلیل آبریزش بینی ممکن است «التهاب سینوسی مزمن» (رینوسینوزیت، rhinosinusitis) باشد؛ بیماری التهابی مزمنی اگر بیش از سه ماه طول بکشد تورم سینوسها را بهدنبال خواهد داشت.
البته ممکن است همزمان دچار آلرژی و التهاب سینوسی مزمن باشید. از آنجایی که آبریزش بینی هم جزو علائم التهاب سینوسی مزمن و هم جزو علائم آلرژیهای فصلی است، افراد معمولا فکر میکنند که دلیل اصلی آبریزش بینی آلرژی فصلی باشد. با وجود آنکه داروهای بدون نسخه ضدآلرژی در درمان آن موثر است، اما به افرادی که التهاب سینوسی مزمن دارند کمک چندانی نمیکنند.
علائمی که نشان میدهند دلیل آبریزش بینی آلرژی نیست
نشانههایی وجود دارد که آلرژیزاهای (آلرژنها) بهاری، که در محیط شناورند، شاید دلیل آبریزش بینی نباشند. برای مثال، اگر وضعیت آلرژی بیش از حد طول کشید یا اینکه داروهای بدون نسخه کارساز نبود، احتمالا پای بیماری زمینهای در میان است.
جایانت پینتو، مدیر بخش راینولوژی (جراحی و درمان بیماریها بینی) و آلرژی دانشگاه پزشکی شیکاگو، میگوید، وقتی با فردی مواجه میشویم که مدتزمان طولانی آبریزش بینی دارد به بیماری التهاب سینوسی مزمن مشکوک میشویم. افرادی که آنتیهیستامین، استروئیدهای داخل بینی یا اسپری بینی استفاده میکنند و همچنان آبریزش بینی دارند، ممکن است به التهاب مزمن سینوس مبتلا باشند که روش درمانی دیگری میطلبد.
بنابراین متخصصان توصیه میکنند که در چنین مواردی به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید.
درمان التهاب سینوسی مزمن
داروهای بدون نسخه برای تسکین علائم آلرژی کافی و مناسباند اما معمولا به التهاب سینوسی مزمن کمکی نمیکنند. اما خبر خوب این است که اگر متخصص همه دلایل احتمالی را بررسی و موثرترین درمان را انتخاب کرده باشد، بیماری التهاب سینوسی مزمن درمانپذیر است.
روشهای درمانی برای افراد مختلف متفاوت است، اما آنتی بیوتیکها یا استروئیدها بههمراه اسپری بینی و سینوس، از درمانهای رایج التهاب سینوسی مزمن بهشمار میروند. اگر این روشهای درمانی کارساز نبود، جراحی سینوس راه دیگری است که متخصصان توصیه میکنند.